Mijn naam is Milone Reigman, ik ben artistiek coördinator van Het Huis Utrecht en ik zeg dit nu al dagen: “I am in my feelings”. De ontwikkelingen van de afgelopen dagen houden me uit mijn slaap. Ik ben een vrouw van daden, van achter de schermen. Dat zal dat Rotterdamse in me zijn.  Zo kan je me vinden onzichtbaar pratend met studenten, jonge makers, in commissies, jury’s en instellingen over wat het betekent om theatermaker van kleur te zijn in een voornamelijk wit bestel. In stilte ga ik het gevecht aan. Onzichtbaar maar wel gepassioneerd praat ik over kunstvakopleidingen die hun aannamebeleid aanpassen door hun studentenpopulatie te verkleuren maar hun docententeam niet. In commissies over de oververtegenwoordiging van werk van zwarte makers die vast blijven zitten in stukken over identiteitsproblematiek. Voorzichtig kaart ik aan dat makers die de gebaande paden van de kunstvakopleidingen niet hebben bewandeld in een eigen vorm moeten kunnen onderzoeken en experimenteren.

In stilte, onzichtbaar, voorzichtig – om maar niet te boos over te komen (op wie?), om maar begrip te tonen (voor wie? ), om maar verstandig te blijven (voor wat?). Die verontschuldigende houding van mij aan de ene kant en dat bewegen in onzichtbaarheid aan de andere kant.

Wat is dat? Waarom doe ik dat?

Omdat het strategisch beter werkte om mijn daden voor me te laten spreken. Maar daarbij ben ik voorbijgegaan aan het feit dat vele makers van kleur niet weten dat ik er ben en dat ik dit doe. “Real G move in Silence”.  Ik spreek me liever niet uit op social media of in het openbaar. Door de ontwikkelingen van afgelopen week, de dood van George Floyd en de anti-racismebijeenkomsten merk ik dat je uitspreken belangrijk is en dat ik me op wat voor manier toch monddood heb gemaakt. Dat stopt vandaag.

Ik heb me en zal me actief blijven inzetten voor een inclusievere podiumsector in Nederland. Ik draag mijn steen bij door eerlijk te blijven, mijn intuïtie te volgen en mijn stem te gebruiken. Niet alleen in de achterhoede maar nu ook in de voorhoede.

Onderzoek en experiment voor makers van kleur stond voor de protestuitbraken al bovenaan de hervormingsagenda van de artistieke afdeling van Het Huis. De vormgeving van een nieuw programma en het opbouwen van een community van theatermakers ook. Ik wil graag dat jullie dit weten.

Was getekend,

Milone Reigman

 

 

Reactie Cobie de Vos, directeur:

We leven in een ongelijkwaardige samenleving, iets dat door de dood van George Floyd weer wordt bevestigd. Dit onrecht beperkt zich niet tot de VS: institutioneel racisme is ook in Nederland een groot probleem. Dat geeft ons als individuele organisaties een grote verantwoordelijkheid om de eigen werking aan een grondige en permanente zelfevaluatie te onderwerpen.

Een van de belangrijkste stappen is: talenten met een diverse achtergrond op cruciale posities te benoemen. Wij zien in Het Huis wat dit met het gesprek doet, het bewustzijn van de pijn van een groep mensen die wij onvoldoende ruimte geven in onze organisaties. Het dwingt ons tot stilstaan, luisteren en tot het voeren van een urgent gesprek en verdere verandering en beweging om dit gesprek te kunnen blijven voeren.

De Raad voor Cultuur constateert dit ook. In haar advies over de BIS schrijft zij: ‘ [Op het vlak van de Code Diversiteit en Inclusie valt het de Raad op] dat er vaak meer inspanningen worden verricht op het vlak van programma en publiek dan op het gebied van personeel en partners, en dat de meeste instellingen langs een beperkt aantal dimensies werken aan diversiteit.’

Wil de cultuursector mee dan moeten wij diverser worden, cruciale posities vrijspelen en deuren openzetten voor nieuwe manieren van werken, denken en doen. Kwetsbaar worden. Een essentiele opdracht voor de komende jaren, ook als corona dit moeilijk maakt. Niet weer een excuus!

Inclusiviteit vraagt om een actieve houding van iedereen in de maatschappij. Ook Het Huis Utrecht staat pas aan het begin van die transitie en heeft nog een lange weg te gaan. Op deze verantwoordelijkheid en daarbij behorende acties worden we graag aangesproken.