Co-productie: première 2021
Hoe maak je het publiek onderdeel van een collectief proces van herinnering? Voor hun onderzoek naar de werking van herinneringen voor hun voorstelling I Remember vroegen de leden van het collectief zich af: hoe kunnen we de wisselwerking tussen hoe we naar het heden en het verleden kijken tot inzet maken van een interactieve voorstelling? En hoe betrek je het publiek daarbij? In het onderzoek stuitten ze op het begrip interbodily resonance: de manier waarop een grote groep mensen verbintenis met elkaar voelt door dezelfde handeling tegelijkertijd uitvoert (zoals bij een ritueel, of juichen bij een voetbalwedstrijd).
In I Remember puzzelen mensen van verschillende generaties en met verschillende achtergronden hun herinneringen bij elkaar. Langzaam maar zeker vormen persoonlijke gefragmenteerde momenten een web van verhalen waar niemand aan ontkomt. Wat blijft er nog over van de lineaire geschiedenis wanneer duidelijk wordt dat er niet één zienswijze is? Dan kunnen we enkel proberen om alle individuele perspectieven samen te voegen tot één collectief wereldbeeld. I Remember is een interactieve puzzel die plaatsvindt in zowel de fysieke én mentale ruimte.
Zowel digitaal via de website als live tijdens de voorstelling worden herinneringen verzameld. Zo ontstaat een voortdurend evoluerende dataset aan herinneringen die de bouwstenen zijn van een gezamenlijk en groeiend verhaal, een collectief geheugen.
