Batty Bwoy - Harald Beharie
“Batty Bwoy”, letterlijk “butt boy”, is Jamaicaanse straattaal voor een queer persoon. In deze voorstelling verkent Harald Beharie hoe zwart en queer zijn wordt gezien in de samenleving. Hij valt diepgewortelde ideeën over de angst voor het queer lichaam als pervers en afwijkend figuur aan en omarmt ze. Hij doet dit door zijn naakte lichaam op een expressieve manier te gebruiken.
Het werk verdraait en keert wrede mythes om, en onthult zo kwetsbare mogelijkheden, in een samenspel van bewustzijn en naïviteit. Zowel de horror als het geluk van Batty Bwoy worden ontmaskerd. Batty Bwoy concentreert zich op lichamen en op taal en hoe we de verhalen die over onze huidskleur bestaan aannemen en afwijzen.
Batty Bwoy is een uiterst intensieve theatrale ervaring, waarin Beharie onderwerpen bespreekt die belangrijk zijn voor hem: de angst voor het queer lichaam in de openbare ruimte, zijn leven als niet-wit persoon in een witte samenleving, de grenzen van nabijheid tussen performer en publiek, de grenzen van uitputting van het lichaam, maar ook de bevrijdende kracht en vreugde die door en uit het lichaam komen. Met originele muziek van de Noorse rockband Ring van Möbius is het werk een manifestatie van trots en macht over de onderdrukking van "normativiteit".
De voorstelling heeft zijn inspiratie gevonden in mythologieën, walgelijke stereotypes, gevoelens en fantasieën over het queer lichaam en identiteit, homofobische dancehall lyrics, en 70s Gallio films uit Italië. Het is ook geïnspireerd door sterke “gully queens” en stemmen uit de Jamaicaanse en Noorse queer gemeenschap die hebben bijgedragen aan het proces van dit solowerk. Deze voorstelling is zowel een eindeloze viering van de vrijheid van het queer lichaam als een provocatie van het publiek; een uitnodiging om geconfronteerd te worden met onderliggende vooroordelen in een manifestatie van sensualiteit en seksualiteit.
Batty Bwoy (2022) is genomineerd voor de Norwegian Critics Association prize.
Extra info:
Duur: 80 minuten
Taal: language no problem
Toegankelijkheid: rolstoeltoegankelijk
“Batty Bwoy”, literally “butt boy”, is Jamaican slang for a queer person. In this performance, Harald Beharie explores how blackness and queerness are perceived. He attacks and embraces sedimented narratives around the fear of the queer body as a perverse and deviant figure. He does this by using his own nude body in an expressive way.
The work twists and turns cruel myths to unfold vulnerable possibilities in an interplay of consciousness and naivety. Both the horror and joy of Batty Bwoy are unmasked. Batty Bwoy focuses on bodies and languages, on how we take in and reject the fictions projected onto our skin.
Batty Bwoy is an extremely intensive theatrical experience, in which Beharie collects topics of his current research - the fear of the queer body in public space, his non-white personal heritage in a predominantly white society, the borders of proximity between performer and audience, the limits of performer body exhaustion, but also the liberated power and joy coming through and by the body. With the original music of the Norwegian rock band Ring van Möbius it is a manifestation of pride and power over the oppression of “normativity”.
The work has found inspiration in mythologies, disgusting stereotypes, feelings and fantasies of the queer body and identities, homophobic dancehall lyrics and 70s Giallo films from Italy. Furthermore, it is inspired by resilient “gully queens” and voices of the Jamaican and Norwegian queer community who have contributed to the process of this solo creation. The performance is an endless celebration of freedom of the queer body, as well as a provocation to the audience – an invitation to be confronted with prejudices with a manifestation of sensuality and sexuality.
Batty Bwoy (2022) earned Harald a nomination for the Norwegian Critics Association prize.
